Popayan en Purace National Park

Popayan staat bekend om de schitterende koloniale huizen en wordt daarom ook wel de “witte stad” genoemd. Het is een heel gezellig stadje om in rond te wandelen. Maar wat ons vooral bekoort is een lekker restaurantje waar ze pasta’s, pizza, raclette en fondue serveren. Na drie dagen van patatten met rijst smaakt dit enorm goed! Zo goed dat we tot drie keer toe naar hetzelfde restaurantje terugkeren.

Vanuit Popayan trekken we naar het Purace National Park gelegen in het Andes gebergte en gekend om zijn vulkaan. De vulkaan beklimmen is voor ons een beetje te hoog gegrepen maar we hebben wel een andere mooie wandeling van zo’n 15 km gepland. We willen graag op tijd vertrekken dus beslissen we om de bus te nemen van 6u30. Helaas bestaat die bus niet, of staan we niet aan het juiste busstation… het was nogal onduidelijk. De volgende bus is pas om 9u en dus beslissen we een taxi te nemen. Maar er is geen enkele taxi die ons zo ver wil brengen. Gelukkig vinden we wel twee motortaxi’s (die niet goed weten waar ze aan beginnen) die ons toch willen brengen. De weg is het eerste uur wel nog verhard, maar nadien niet meer. Bovendien is het behoorlijk koud op de moto. De zon zit nog achter de wolken en ook in de hoogte is het een pak kouder. Toch is de motortocht veel leuker dan een bus. In al die bochten worden we ten minste niet misselijk! Wanneer we twee uur later aankomen aan het uitkijkpunt van de Condor zijn we helemaal bevroren. We zijn eigenlijk echt niet gekleed voor zo’n koude temperaturen!
We hebben in ieder geval wat vlees mee om zo onze kansen om een condor te zien te verhogen. We zien vooral veel gieren, maar volgens een deskundige zitten er ook twee condors tussen. Het is echter te koud om te blijven stilstaan en dus beginnen we aan onze wandeling. Onze bestemming: Thermales de San Juan.

We zien geen andere wandelaars langs de weg, enkel een paar moto’s. De omgeving is wel mooi maar omgeven door mist, waardoor we er eigenlijk niet veel van te zien krijgen. Wanneer een bus ons passeert beslissen we maar hem te laten stoppen en ons af te zetten aan ons eindpunt. De thermen zijn in ieder geval prachtig! En we kunnen onze handen warmen aan het warme water dat zomaar uit de grond komt. Het groen ertussen heeft toch wel iets sprookjesachtig en we maken een mooie wandeling over de vele brugjes. Wanneer we weer aan de straat komen, vertelt de ranger ons dat de bus net gepasseerd is. Verdorie toch! Om niet koud te krijgen, wandelen we maar al een stukje terug. De bus tegenhouden is niet zo moeilijk want hij is de enige die deze weg trotseert en door de vele stenen op en putten in de weg rijdt hij ons zeker niet snel voorbij! Onderweg zien we nog een mooi uitzichtpunt (helemaal in de mist), een waterreservoir en waterval. Net als we de waterval voorbij zijn, komt er al een bus aan. Wat een timing! Eindelijk kunnen we ons een beetje opwarmen, al zeker omdat we al snel met 27 in de bus met 20 plaatsen zitten. Terug in Popayan genieten we van een zalige fondue op ons inmiddels gekend plekje.