Mekong Delta

Vanuit Phnom Penh nemen we de boot richting Chau Doc in Vietnam. Om 12u staan we mooi klaar op de plaats van afspraak om de boot te nemen van 12u30. Helaas krijgen we te horen dat de boot een uur vertraging heeft. Later kregen we te horen dat de boot overboekt was en dat we gewoon op de volgende boot zijn gevlogen. Maar het uurtje extra geeft ons ruim de tijd om nog wat gezelschapsspelletjes te spelen.
Als we zien hoe overladen vol de boot aankomt, zijn we blij dat we op die volgende boot gevlogen zijn. Met tien personen krijgen we een boot waar in de andere richting zeventig personen opgepakt op elkaar zaten. Je kan al raden hoe blij we waren met die “vertraging”. Vier van de andere medereizigers blijken dan nog sympathieke Hollanders te zijn. Van een meevaller gesproken!

Nog even zwaaien richting Cambodja en weg zijn wij! Het landschap en het leven langs de waterkant is heel erg mooi. Maar vier uur varen is wel heel lang en dus ideaal om wat schoolwerk te doen. Met de wind in de haren lukt dit immers des te beter!

Aan de grensovergang is een kleine grenspost aan de kant van het water. We moeten allemaal uitstappen om onze stempel te gaan halen. Aan het loket staan nog enkele mensen van de boot waar we normaal hadden moeten opzitten… Gelukkig duurt het bij ons niet zo lang en zitten we voor we het weten weer op de boot. Eventjes in niemandsland tot we weer moeten uitstappen aan de volgende grenspost. Vietnam binnen geraken, duurt iets langer. Gelukkig mogen we wachten in de cafetaria terwijl de verantwoordelijke van de boot onze paspoorten regelt.

Het wordt al stilaan donker en zo genieten we per toeval nog van een sunset cruise en zien we het leven op de Mekong Delta by night! De Hollandse vrouw geeft Tika een hele uitleg over perspectief. Zalig hoe ze vol aandacht luistert, in de klas zou ze het nooit zo lang volhouden! Eenmaal aangekomen hopen we een taxi te vinden naar ons hotel, maar helaas staan ze in dit vergeten dorpje niet te wachten op onze boot en dus wandelen we twee kilometer geladen met onze valies naar ons hotelletje. Eten vinden, blijkt al even moeilijk want het lijkt alsof iedereen hier al vroeg in zijn bed kruipt. Gelukkig vinden we iets verder toch nog iets dat Pho (Bernie’s lievelingsgerecht en de reden waarom we naar Vietnam gekomen zijn) serveert. Met behulp van Google translate krijgen we alles besteld. Moe maar voldaan kruipen we in ons bedje.

De volgende ochtend nemen we de bus naar Vihn Long, een stukje verder op de Mekong Delta. Met de boot zouden we er zeven uur over doen, terwijl het met de bus maar een dikke drie uur duurt. Dankzij Google Translate en de hulp van Tika, krijgen we het allemaal geregeld! Het blijkt dan nog een slaapbus te zijn waar we lekker met ons voetjes omhoog kunnen liggen.

Vihn Long blijkt een slapend stadje te zijn. Er valt niet veel te beleven. We boeken een cruise voor de volgende dag. In de supermarkt krijgen we assistentie van minstens vijf verkoopmedewerkers voor het kopen van twee appels en enkele drankjes.

Pas ‘s avonds komt de stad tot leven. Logisch, want overdag is het er veel te warm. Het pleintje aan het water, lijkt wel de dijk van Blankenberge. Tika huurt er inlineskates en tegen het einde van de avond kan ze, dankzij de lessen in het Vietnamees en de hulp van Heidi, helemaal alleen skaten!

De volgende ochtend moeten we alweer vroeg uit de veren voor onze cruise. Vanop onze privé boot ontdekken we het leven op het water. We stappen over op kleinere roeibootjes om zo ook de natuur in de nog smallere waterwegen te ontdekken. We bezoeken de floating market (de niet-toeristische die eigenlijk bijna niets voorstelt), We gaan naar plaatsen waar ze rijstpapier en snoepjes maken en een plekje waar ze alcoholische drankjes maken met slangen. Onze gids geeft ons overal deskundige uitleg. We gaan op bezoek bij een imker en mogen een heel rek met bijen vasthouden. We drinken honingthee als een echte koningin. We bezoeken een terracotta-fabriek waar we zien hoe ze klei maken en er daarna potten van draaien. Allemaal prachtige en leerrijke dingen. We krijgen lunch bij een plaatselijke homestay ergens midden in de natuur. Kortom een zalige dag!

Na een goed nachtje rust is het alweer tijd om verder te gaan. We hebben alvast genoten van deze slapende stad waar geen andere blanken te bespeuren vallen. We gaan verder naar de culturele hoofdstad van Vietnam: Ho Chi Minh City.